1. توماس، هنری. (۱۳۷۲). بزرگان فلسفه (مترجم: فریدون بدرهای، چاپ سوم). تهران: شرکت سهامی انتشارات خوارزمی.
2. شاملو، غلامرضا؛ سلمانى، على. (1391). زدودن یک تلقى نادرست: جایگاه عقل در اخلاق و زیبایىشناسى از دیدگاه هیوم. پژوهشهای اخلاقی، ش7، صص 95-112.
3. حکاک. سید محمد. (1380). تحقیق در آراء معرفتى هیوم. تهران: مشکوه.
4. خاتمی، محمود. (1386). مدخل فلسفۀ غربی معاصر. تهران: علم.
5. کرد فیروزجائی، یارعلی. (1386). فلسفۀ فرگه (چاپ دوم). قم: انتشارات مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی(رحمة الله علیه).
6. لازمی، فریده؛ شهرآیینی، سید مصطفی. (1399). تحویلگراییِ اخلاق نسبت به دین در فلسفۀ دیوید هیوم: کوششی برای شفافسازی نسبتِ دین و اخلاق در فلسفۀ دیوید هیوم. فلسفۀ دین، 23(2)، صص 11-31.
7. لیکاف، جورج؛ جانسون، مارک. (1394). فلسفۀ جسمانی: ذهن جسمانی و چالش آن با اندیشۀ غرب (مترجم: جهانشاه میرزابیگی). تهران: آگاه.
8. مگى، بریان. (1385). فلاسفۀ بزرگ، آشنایى با فلسفۀ غرب (مترجم: عزتاللّه فولاوند). تهران: خوارزمى.
9. هیوم، دیوید. (1387). تاریخ طبیعی دین (مترجم: حمید عنایت). تهران: خوارزمی.
10. هیوم، دیوید. (1395 الف). کاوشی در خصوص فهم بشری (مترجم: کاوه لاجوردی). تهران: نشر مرکز.
11. هیوم، دیوید. (1395 ب). رسالهای دربارۀ طبیعت آدمی (مترجم: جلال پیکانی). تهران: ققنوس.
12. هیوم، دیوید. (1396). جستاری در باب اصول اخلاق (مترجم: مجید داودی). تهران:
نشر مرکز.
13. هیوم، دیوید. (1397). رسالهای دربارۀ طبیعت آدمی،کتاب دوم و سوم: در باب انفعالات و اخلاق (مترجم: جلال پیکانی). تهران: نشر ققنوس.
14. یوسفی، محمدتقی؛ شادپور، میثم. (1396). تحلیل انتقادی دیدگاه دیوید هیوم دربارۀ جوهریت و اینهمانی ذهن. معرفت فلسفی، (58)، صص 67-84.
15. Cussins, Adrian. (1987). Varieties of Psychologism. Synthese (70), pp. 123-154. D. Reidel Publishing Company.
16. De Caro, Mario, & Mccarthur, David. (Eds.). (2004). Introduction in De Caro and Mccarthur, Naturalism in Question. Harvard University Press.
17. Ellis, B. (1979). Rational Belief Systems. Totowa, N. J.: Rowman and Littlefield.
18. Ellis, B. (1990). Truth and Objectivity. Oxford: Blackwell.
19. Gaskin, j. c. a. (1988). Hume’s Philosophy of Religion (2nd Ed.): Library of Philosophy and Religion, Basingstoke: Macmillan.
20. Goldman, Alvin .(1999). Knowledge in a social world. Oxford: Oxford University Press.
21. Goldman, Alvin. (2011). Toward a Synthesis of Reliabilism and Evidentialism; or: Evidentialism’s Troubles, Reliabilism’s Rescue Package. In Evidentialism and its Discontents (Trent Dougherty, ed., pp. 254-279). Oxford University Press.
22. Kicther, Patricia (1995), “Revisiting Kant's Epistemology: Skepticism, Apriority, and Psychologism”, in: Noûs, 29(3), pp. 285-315.
23. Kusch, Martin. (2007). Psychologism. In Stanford Encyclopedia of philosophy. First published Wed Mar 21, 2007; substantive revision Thu Feb 27, 2020
24. Pakaluk, Michael. (1989). Quine's 1946 Lectures on Hume. Journal of the History of Philosophy (Vol 27, Number 3, pp. 445-459). Johns Hopkins University Press.
25. Quine W. V. Q. (1994). Epistemology Naturalized. In Naturalazing Epistemology (Hillary Kornblith, Ed., pp. 15-32).
26. Sluga Hans. D. (1980). Gottlob Frege.1st. pub London: Routledge & Kegan paul.
27. Waxman, W. (2019). A Guide to Kant’s Psychologism. New York: Routledge.
28. White, M. (2000). The Ideas of the Enlightenment and Their Legacy The Psychologism of Hume and Quine Compared. In The Proceedings of the Twentieth World Congress of Philosophy (Vol. 7, pp. 151- 159).
29. Zagzebski, Linda. (2001), “Introductionn” in: Fairweather. Abrol, Zagzebski. Linda, Virtue Epistemology, Oxford University Press.