رابطۀ انسان و هستی؛ اقتضائات و موانع از نگاه مارتین هیدگر

نوع مقاله : تخصصی

نویسنده

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

چکیده

در این نوشته، به اجمال به رابطۀ انسان و هستی از منظر مارتین هَیدگر- به‌عنوان یکی از ژرف‌اندیش‌ترین متفکران معاصر- پرداخته شده است. هیدگر به به تقرب انسان و هستی معتقد است و تمام مشکلات آدمیان از دوران افلاطون تا عصر حاضر را در جدایی این دو از هم می‌داند. اگر رابطه انسان و هستی به شکل مطلوبی شکل گیرد، انسان به تمام قابلیت‌های ذاتی خود دست می‌یابد، تفکر رشد می‌کند و زبان در مسیر بیان حقیقت قرار می‌گیرد. در چنین تفکری انسان دیگر سرور کائنات نیست، بلکه شبان هستی است. بنابراین، او دیگر به زمین به‌عنوان یک منبع تصرف نگاه نمی‌کند، بلکه به‌عنوان منزلگاهی برای رشد و تعالی می‌نگرد. هیدگر دو عامل مهم تقرب انسان به هستی را تفکر و زبان می‌داند. از نظر او، سطحی‌نگری عامیانه، ابزارگرایی افراطی و متافیزیک جاری، در تفکر فلسفی موانع اصلی این تقرب هستند. به اعتقاد او ماهیت انسان در حصار سوبژکتیویته و حیوان ناطق محبوس است. از این‌رو، انسان در بسته به ذات خود و جدا مانده از هستی در بی‌فکری و غفلت غوطه‌ور است و این آغاز تمام مصائب است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Human-World Relation;Demands and Obstacles in Heidegger's View

نویسنده [English]

  • Ebrahim Alipoor
چکیده [English]

Heidegger – as one of the deepest contemporary thinkers- has made a new plan in philosophical anthropology. He maintains the closeness between the human and the world, and traces all the humans problems since the Platonic period to the present time back to the human-world detachment. If the human-world relation takes the desired form, the humans will actualize all his essential capacities, the thought furnishes, and the language will take the direction of expressing the truth. On this view, the human is not taken to be the master of the universe; rather he is the shepherd of the world. Thus the human does not consider theearth to be a manipulation source, but as a house of transcendence and development. Heidegger takes thought and language as two significant factors of the human approach to the world. In his view, the folk superficial understanding, radical instrumentalism, and the common metaphysics in the philosophical thought are the main obstacles to this approach. He maintains that the nature of the human is confined in subjectivity and the rational animal. Limited to his own self and is detached from the world, the human being is immersed in thoughtlessness and ignorance, and this is the source of all calamities, since the human detached from the world is like a rootless tree which is not expected to bear a fruit. Thus human beings try to dominate one another and the nature to their own satisfaction, and never think of the consequences of their own actions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Human-World Relation
  • Heidegger
  • bing
1.      احمدی، بابک، (1381) هایدگر و پرسش بنیادین، تهران: نشر مرکز.
2.      ـــــــــ ، (1381) هایدگر و تاریخ هستی، تهران: نشر مرکز.
3.      بروث اسمیث، گری‌گوری، (1379) نیچه، هایدگر و گذار به پسامدرنیته، ترجمۀ علیرضا احمدیان، آبادان: نشر پژوهش.
4.      بوزتی، جان کارلو،(1379) درس‌های قرن بیستم، ترجمۀ هرمز همایون‌پور، تهران: نشر پژوهش.
5.      بیمل، والتر، (1387) بررسی روشنگرانه اندیشه‌های مارتین هایدگر، ترجمۀ بیژن عبدالکریمی، تهران: انتشارات سروش.
6.      جانسون، پاتریشا، (1388) راه مارتین هایدگر، ترجمۀ مجید کمالی، تهران: مهر نیوشا.
7.      جمادی، سیاوش، (1385) زمینه و زمانۀ پدیدار شناسی، تهران: انتشارات ققنوس.
8.      سوفر، گایل، (1388) «هایدگر، انسان‌گرایی و تفکیک/ تخریب تاریخ»، فصلنامۀ ارغنون شمارۀ 11 و 12.
9.      عبدالکریمی، بیژن، (1383) هایدگر و استعلا؛ شرحی بر تفسیر هیدگر از کانت، تهران: نقد فرهنگ.
10.    علی‌پور، ابراهیم، (1385) «تحولات عصر مدرن و نیازهای اساسی انسان معاصر»، نقدونظر، ش43و44.
11.    مک ورتر، بَدل (1378) «گناه تکنولوژی مدیریت: دعوت هیدگر به تفکر» فلسفه و بحران غرب، ترجمۀ محمدرضا جوزی، تهران: انتشارات هرمس.
12.    هیدگر، مارتین، (1378) «بازگشت به درون سرزمین مابعدالطبیعه»، فلسفه و بحران غرب، ترجمۀ محمدرضا جوزی، تهران: انتشارات هرمس.
13.    ـــــــــ ، (1385) «پرسش از تکنولوژی»، ترجمۀ شاپور اعتماد، فصلنامۀ ارغنون، شمارۀ 1.
14.    ـــــــــ ، (1378) «به چه کار آیند شاعران»، راه‌های جنگلی، ترجمۀ منوچهر اسدی، تهران: انتشارات درج.
15.    ـــــــــ ، (1380) درآمد وجود و زمان، ترجمه منوچهر اسدی، تهران: نشر پژوهش.
16.    ـــــــــ ، (1381) «عمارت سکونت، فکرت»، شعر، زبان و اندیشه رهایی، ترجمۀ عباس منوچهری، تهران: انتشارات موسی.
17.    ـــــــــ ، (1382) سرآغاز کار هنری، ترجمه پرویز ضیاشهابی، تهران: انتشارات هرمس.
18.    ـــــــــ ، (1383) مفهوم زمان و چند اثر دیگر ترجمه علی عبداللهی، تهران: مرکز نشر.
19.    ـــــــــ ، (1383) درآمدی بر متافیزیک چیست، ترجمۀ سیاوش جمادی، تهران: انتشارات ققنوس.
20.    ـــــــــ ، (1385)  معنای تفکر چیست، ترجمه فرهاد سلمانیان، تهران: نشر مرکز.
21.    ـــــــــ ، (1386) تفکر و شاعری، نیچه، هولدرلین، ترجمۀ منوچهر اسدی، تهران: نشر پرسش.
22.    ـــــــــ ، (1387) «وارستگی گفتاری در تفکر معنوی»، فلسفه و بحران غرب ترجمۀ محمدرضا جوزی، تهران: انتشارات هرمس.
23.    ـــــــــ ، «عصر تصویر جهان»،(1375) ترجمۀ یوسف اباذری، فصلنامه ارغنون، شماره 11 و 12.
24.    Drey Fus, Huber, L., (2005) editor: A Companion to to Heidgger, Blackwell Pwb,
25.    King, Magdn (1995) A Guide to Heidggers being an Time, Suny Press.
26.    Heidgger, Martin, (1962) Being and time, trans.; John Mac quarries and Edward Robinson, New York, Hagerston.
27.    ـــــــــ , (1944)"Leteer on Humanism" Basic Writings, ed. by; Pavik. Farrell, New York.
28.    ـــــــــ , (1941) On The way Language Translator, Peter. D. Herts New York, Harper and Row.
29.    On Dreyfus, Hubell, (1994) Being – in – the word: a Commentory on Heidggers being an Time, Mit Press.
30.    Rockmore, Tom, (1995) Heidgger and French philosophy, New York, Routledge.