بهرامی, حمزه‌علی. (1397). تحلیلی بر استدلال‌های سلفیان در تقدّم احکام نقل بر احکام عقل؛ با تمرکز بر دیدگاه ابن‌تیمیه. نقد و نظر (فصلنامه علمی پژوهشی فلسفه و الاهیات), 23(91), 31-55. doi: 10.22081/jpt.2018.66265
حمزه‌علی بهرامی. "تحلیلی بر استدلال‌های سلفیان در تقدّم احکام نقل بر احکام عقل؛ با تمرکز بر دیدگاه ابن‌تیمیه". نقد و نظر (فصلنامه علمی پژوهشی فلسفه و الاهیات), 23, 91, 1397, 31-55. doi: 10.22081/jpt.2018.66265
بهرامی, حمزه‌علی. (1397). 'تحلیلی بر استدلال‌های سلفیان در تقدّم احکام نقل بر احکام عقل؛ با تمرکز بر دیدگاه ابن‌تیمیه', نقد و نظر (فصلنامه علمی پژوهشی فلسفه و الاهیات), 23(91), pp. 31-55. doi: 10.22081/jpt.2018.66265
بهرامی, حمزه‌علی. تحلیلی بر استدلال‌های سلفیان در تقدّم احکام نقل بر احکام عقل؛ با تمرکز بر دیدگاه ابن‌تیمیه. نقد و نظر (فصلنامه علمی پژوهشی فلسفه و الاهیات), 1397; 23(91): 31-55. doi: 10.22081/jpt.2018.66265
تحلیلی بر استدلال‌های سلفیان در تقدّم احکام نقل بر احکام عقل؛ با تمرکز بر دیدگاه ابن‌تیمیه
مبحث حجیت فهم عقل در کشف معارف دینی و دامنه حدود آن از دیرباز یکی از مباحث اختلافی میان متألهان مسلمان و غیرمسلمان بوده است و در این زمینه، طیفی از افراط تا تفریط در میان فرقه‌های اسلامی یافت می‌شود. در این میان، یکی از فرقه‌های تأثیرگذار که دیدگاهی خاص‌تر از دیگران دارد، فرقه سلفیان شاخه وهابی است. این فرقه با نظریه‌پردازانی همچون ابن‌تیمیه، حجیت عقل در فهم و کشف مراد دینی را حداقلی می‌داند و در برخی موارد انکار می‌کند و در صورت تعارض یا تصور و توّهم آن حکم، نقل را بر حکم عقل مقدم می‌کند. این مقاله با روشی اسنادی ـ تحلیلی، در پاسخ به این پرسش شکل گرفت که دیدگاه این جریان درباره حجیت عقل چیست و کیفیت استدلال‌های آنان و میزان استحکام آنها چگونه است؟ نتیجه اینکه این گروه با تقسیم احکام عقل به دو قسم عقل صریح قطعی و عقل غیرصریح ظنّی، بخش عمده‌ای از احکام و معارف عقل به‌ویژه در حوزه عقل عملی را در حوزه دین و مسائل فرا طبیعی نمی‌پذیرند. گفتنی است اینان استدلال‌های متکلمان، فیلسوفان، حکما و متصوفه را از نوع عقل ظنّی دانسته و ناپذیرفتنی می‌دانند.
An Analysis of Salafi Arguments from the Priority of Transmitted Rulings to Rulings of the Reason with a Focus on Ibn Taymīyya’s View
نویسندگان [English]
Hamzeh Ali Bahrami
Assistant professor, Isfahan University
چکیده [English]
A disputed issue between Muslim and non-Muslim theologians was the reliability and scope of rational understanding in discovering religious doctrines. Among Islamic sects, there has been a spectrum of views in both extremes, and some parties of the debate accused others of exit from Islam. One influential sect with a particular view of the issue is the Wahhabi branch of Salafism. Their theoreticians, such as Ibn Taymiyya, minimize the reliability of the reason in understanding and discovering religious intentions, and in some cases, they totally deny its reliability. And in cases where a judgment of the reason is in conflict or thought to be in conflict with that of the religion, the latter is preferred over the former. In this paper, I deploy an attributive-analytic method, to reply to the question of the view of this group about the reliability of the reason, and the extent of the cogency of their arguments. I conclude that they divide judgments of the reason into explicit conclusive and probabilistic non-explicit judgments, and they deny a major portion of rational judgments and doctrines, especially in the realm of the practical reason, in the domain of religion and super-natural issues. In their view, arguments propounded by theologians, philosophers, sages, and Sufis are from the probabilistic reason, and should thus be rejected.
کلیدواژه‌ها [English]
Reason, Salafi-Takfiri group, Ibn Taymiyya, transmission
مراجع
1. البانی، محمد ناصر الدین (1405ق)، سلسلة الاحادیث الصحیح، بیروت: المکتب الاسلامی.
2. ـــــــــــــــ (1408ق.)، سلسلة الاحادیث الضعیفه، ریاض: مکتبةُ المعارف.
3. الجابری، علی‌حسین (1367)، «العقل والعقلانیه فی مدرسة بغداد الفلسفیه»، مجلة المورد، ش 67.
9. ـــــــــــــــ (1413ق)، الفرقان بین الحق والباطل، تحقیق: الارناؤوط، بی‌جا: مکتبة دار البیان، مکتبة المؤید.
10. ـــــــــــــــ (1411ق. ـ 1991) درء تعارض العقل والنقل، تحقیق: محمد رشاد سالم، السعودیه، جامعة محمد بن‌سعود، الطبعة الثانیة.
11. ـــــــــــــــ (1426ق. ـ 2005م.)، مجموع الفتاوی، تحقیق: أنور الباز، عامر الجزار، دار الوفاء، الطبعة الثالثة.
12. ابن‌فارس، احمد (1404ق.)، معجم مقاییس اللغة، تحقیق: عبد السلام محمد هارون، قم: مکتبة الاعلام الاسلامی، الطبعة الاولی.
13. ابن‌قیم الجوزیه شمس الدین محمد بن‌ابی‌بکر (1422ق. ـ 2001م.)، مختصر الصواعق المرسلة، اختصره: محمد الموصلی، المحقق: سید إبراهیم، مصر، قاهره: دار الحدیث، الطبعة الأولی.
14. ـــــــــــــــ (1416ق. ـ 1996م.)، مدارج السالکین بین منازل، المحقق: محمد المعتصم بالله، بیروت: دار الکتاب العربی، الطبعة الثالثة.
15. اریان، حمید (1389)، «شأن و کارکرد عقل در تفسیر قرآن از دیدگاه نص‌گرایان»، قرآن شناخت، س3، ش2.
16. اکبری، رضا (1384)، ایمان‌گروی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
17. الله بداشتی، علی (1389)، «جایگاه عقل در الهیات از نگاه متکلمان مسلمان»، عقل و دین، ش 3.
18. ـــــــــــــــ (1394)، «بررسی تطبیقی جایگاه عقل در دین در دیدگاه ابن‌تیمیه و بحرانی»، پژوهش‌نامه مذاهب اسلامی، ش 3.
19. ـــــــــــــــ (1396)، «جایگاه عقل در دین‌شناسی از دیدگاه علامه طباطبایی و ابن‌تیمیه»، عقل و دین، ش 16.
20. بغدادی، ابومنصور عبد القاهر(1977م.)، الفرق بین الفرق و بیان الفرقه الناجیه، بیروت: دار الافاق الجدیده، الطبعة الثانیة.
21. جمعی از علما (1412ق.)، اصول الایمان فی ضوء الکتاب والسنه، السعودی: وزارة الشؤون الاسلامیه والاوقاف والدعوه والارشاد.
ابتدای صفحه