نوع مقاله : تخصصی
نویسنده
چکیده
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
در تنظیم وسایط معنوى، زیبایى که ایجابى و رحیم است، به یک معنا در نقطه مقابل ریاضت، که سلبى و بىرحم است، قرار مىگیرد; در عین حال، هر یک از اینها همواه شامل بخش اندکى از دیگرى است. زیرا هر دو از حقیقت نشات مىگیرند و بیانگر حقیقتند; گرچه از دیدگاههاى متفاوت.
جستجوى امر نامطبوع تا آنجا موجه است که نوعى ریاضتباشد. اما این کار نباید منجر به ستایش زشتى شود; زیرا به انکار وجهى از حقیقتخواهد انجامید. این مساله در تمدنى که هنوز کاملا سنتى بود نمىتوانست ظاهر شود; زیرا زشتى کم و بیش به صوررت عارضى در آن پدیدار مىشد. فقط در جهان متجدد است که زشتى، چیزى شبیه به یک هنجار یا اصل شده است; فقط در اینجاست که زیبایى به صورت یک ویژگى، اگر نگوییم یک تجمل، ظاهر مىشود. خلط همیشگى زشتى یا سادگى، در همه سطوح، از همین جا نشات مىگیرد.