عدالت در لغت به معنای مساوات و امر متوسط بین دو طرف افراط و تفریط است و البته در معانی دیگر نیز استعمال شده است؛ مثلا در رعایت حقوق و دادن حق هر کسی به او و افاضۀ وجود به مقتضای استحقاقها و توازن اجزا در راستای یک هدف خاص.
(1997). رابطه عدالت با عقل و دین. Philosophia and Theologia: Dialogues in Criticism and Reflection, 3(10-11), 270-287. doi: 10.22081/jpt.1997.22800
MLA
. "رابطه عدالت با عقل و دین", Philosophia and Theologia: Dialogues in Criticism and Reflection, 3, 10-11, 1997, 270-287. doi: 10.22081/jpt.1997.22800
HARVARD
(1997). 'رابطه عدالت با عقل و دین', Philosophia and Theologia: Dialogues in Criticism and Reflection, 3(10-11), pp. 270-287. doi: 10.22081/jpt.1997.22800
CHICAGO
, "رابطه عدالت با عقل و دین," Philosophia and Theologia: Dialogues in Criticism and Reflection, 3 10-11 (1997): 270-287, doi: 10.22081/jpt.1997.22800
VANCOUVER
رابطه عدالت با عقل و دین. Philosophia and Theologia: Dialogues in Criticism and Reflection, 1997; 3(10-11): 270-287. doi: 10.22081/jpt.1997.22800