1 اسعدی، محمد و همکاران (1389)، آسیب‌شناسی جریان‌های تفسیری، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
2 الاوسی، علی (1405)، الطباطبایی و منهجه فی تفسیر المیزان، سازمان تبلیغات اسلامی.
3 بابایی، علی اکبر و عزیزی کیا، غلامعلی و روحانی‌‌نژاد، مجتبی (1379)، روش‌‌شناسی تفسیر قرآن، زیر نظر محمود رجبی.
4 جوادی آملی، عبدالله (1378)، تسنیم، اسراء.
5 خوئی، ابوالقاسم (بی‌تا)، محاضرات فی علم الاصول، امام موسی صدر.
6 دومین یادنامه علامه طباطبایی (1362)، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
7 راغب اصفهانی (1412)، المفردات فی غریب القرآن، دمشق:دارالعلم.
8 رجبی، محمود (1383)، روش تفسیر قرآن، پژوهشکده حوزه و دانشگاه.
9 رضائی اصفهانی، محمدعلی (1387)، منطق تفسیر قرآن، جامعه المصطفی(ص) العالمیه.
10 طباطبایی، سید محمدحسین (1372)، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 1، 2، 3، 5، 6، 8، دارالکتب الاسلامیه.
11 ـــــــــــــــــ ، (بی‌تا)،علی و فلسفه الاهی، دارالتبلیغ الاسلامی.
12 ـــــــــــــــــ ، (1352)، قرآن در اسلام، دار الکتب الاسلامیه.
13 فصلنامه بینات، ویژه‌‌نامه علامه طباطبایی و تفسیر المیزان، سال نهم شماره دوم.
14 فصلنامه، پژوهش‌‌های قرآنی، شماره 9 ـ 10.
15 معرفت، محمدهادی، کیهان اندیشه، ش33.
16 نفیسی، شادی (1379)، عقل گرایی در تفاسیر قرن 14، قم: بوستان کتاب.
)