اشاره:
این نوشته، نقدى استبر مقاله «جایگاه موضوع‌شناسى در اجتهاد» که در شماره پنجم مجله چاپ گردیده بود.
اجتهاد چیست؟
اجتهاد در لغتبه معناى بذل وسع و طاقت است و در اصطلاح فقها عبارت است از قوهاى که مىتوان با آن احکام شرعى را استنباط و استخراج کرد و یا منظور از آن تحصیل برهان و دلیل بر حکم شرعى است و یا اجتهاد عبارت است از به کارگرفتن تمام نیرو براى به دست آوردن علم یا ظن غیرممنوع به حکم شرعى فرعى. هریک از این تعاریف را که گزینش کنیم باید بپذیریم که اجتهاد مبتنى بر مبادى و مقدماتى است که بدون در دست داشتن آنها اجتهاد میسر نیست، گرچه این امر انکارپذیر نیست که زمان و مکان در کم و زیادى و شدت و ضعف آنها نقش بسزایى دارد.
)