حقوق و عدالت

10.22081/jpt.1997.22790

Abstract

تعریف عدالت
«عدالت‏» مفهومى است که بشر از آغاز تمدن خود مى‏شناخته و براى استقرار آن کوشیده است. مشاهده طبیعت و تاریخ رویدادها، و اندیشه در خلقت از دیرباز انسان را متوجه ساخت که جهان، بیهوده آفریده نشده است; هدفى را دنبال مى‏کند و نظمى بر آن حکمفرماست (2) . انسان نیز در این مجموعه منظم و با هدف قرار گرفته است و با آن همگام و سازگار است. بنابراین، هرچه در راستاى این نظم طبیعى باشد، درست و عادلانه است. حقوق نیز از این قاعده بیرون نیست و مبناى آن در مشاهده موجودات و اجتماعهاى گوناگون است. پس، از ملاحظه «آنچه هست‏» مى‏توان به جوهر «آنچه باید باشد» دست‏یافت. به بیان دیگر، در شیوه ارسطویى جستجوى عدالت نیز واقع‏گرایى دیده مى‏شود و پایه آن مشاهده و تجربه است.