مجله بسیار وزین و متین نقدونظر که به گمان ما در زمان کنونی، کمنظیر، بلکه بینظیر است، در هر شماره خود درباره یک موضوع علمی، سؤالاتی را مطرح میکند و برای چند تن میفرستد و پس از دریافت جواب، آنها را همراه با تعدادی مقاله که نوعا درباره همان موضوع استبه چاپ میرساند. ناگفته پیداست که روش یاد شده، جالب و سودمند است، ولی بسیار دیده میشود که پاسخدهندگان محترم رعایت قاعده «سؤال شما، پاسخ ما» را نمیکنند. زیرا گاهی قسمتی از سؤال را پاسخ میدهند و قسمت دیگرش را به امان خدا رها میکنند و گاهی به جای این که به سؤالی که از آنان شده پاسخ دهند به سیر و سیاحت در مقولات دیگر میپردازند; و ناهنجارتر این که بسیار دیده میشود که در موارد گوناگون، و بدون مناسبت، اصطلاحات خارجی را به زبان خارجی در کنار اصطلاح لازم ذکر میکنند و یا با ذکر الفاظ نامانوس بر پیچیدگی کلام خود میافزایند. انصاف این است که چنین روشی عادلانه نیست; زیرا بسیار پیش میآید که پیشینیان خود را مورد ملامت و سرزنش قرار میدهیم و گاهی از اسلوب علمیشان تعجب میکنیم که چرا مطالب علمی را که بدون شک به آسانی قابل درک و فهم نیستند، در قالب جملات پیچیده ادا کردهاند. آیا این اشکال به همه کسانی که تمام تلاششان چاشنی کردن سخنان خویش با واژههای غربی و خودساخته نامانوس است، وارد نیست؟ به نظر میرسد اگر برای ارشاد و راهنمایی دیگران و برای روشن شدن حقیقت مینویسیم، باید روشهایمان را تغییر بدهیم و تمام سعی و تلاشمان بر این باشد که مقصودمان را به طور ساده و همهکس فهم بیان داریم.
)