1. ارسطو، (1381)، اخلاق نیکوماخوس، ترجمه ابوالقاسم پورحسینی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوم.
2. شولتز، دوان (1384)، نظریههای شخصیت، ترجمه یحیی سیدمحمدی، تهران: مؤسسه نشر ویرایش.
3. قزوینی، محمدحسن (1380)، کشف الغطاء عن وجوه مراسم الاهتداء، الطبعة الاولی، قزوین: الحوزة العلمیة بمدینة قزوین.
4. کریمی، یوسف (1391)، روانشناسی اجتماعی، تهران: انتشارات ارسباران، چاپ بیست و هفتم.
5. Athanassoulis, Nafsika (2003), “A Respose to Harman: Virtue Ethics And Character Traits,” in:
http://onlinelibrary, wiler.com/doi/10,1111/j.0066-7372,2003,00012x/pdf.
6. Darley, J. M., & Batson, C. D. (1973), “From Jerusalem to Jericho: A study of situational and dispositional variables in helping behavior,” Journal of Personality and Social Psychology, 27.
7. Doris, John M. (1998), “Persons, Situation and Virtue Ethics,” Nous, 32: 4.
8. Haney, C., Banks, C. & Zimbardo, P. (1973), “A study of prisoners and guards in a simulated prison,” Naval Research Review, 9.
11. Hooft, Stan Van (2006), Understanding virtue ethics, Acumen.
12. Milgram, S. (1963), “Behavioral study of obedience,” Journal of Abnormal and Social Psychology, 67.
13. Miller, Christian (2014), “The problem of Character,” In: Hooft, Stan Van, A handbook of virtue ethics, Routledge Press.
14. Phelps, Brady, J. (2015), “Behavioral Perspectives on personality and self,” The psychological Record, 65 (3).
15. Tiberius, Walerie (2015), Moral Psychology: a contemporary introduction, Routledge Press.
16. Timpe, Kevin (2008), “Moral Character,” In: Internet Encyclopedia of Philosophy: http://www.iep.utm.edu/
17. Winter, Michael (2012), Rethinking virtue ethics, Springer.