1. خندان، علیاصغر (1388)، منطق کاربردی، تهران و قم: انتشارات سمت و مؤسسه فرهنگی طه.
2. فرگه، گوتلوب (1367)، «معنی و مصداق»، ترجمه: منوچهر بدیعی، مجله فرهنگ، ش 2و3.
3. مور، جورج ادوارد (1388)، مبانی اخلاق، غلامحسین توکلی و علی عسگری یزدی، تهران و قم: سمت و پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
4. وارنوک، مری (1380)، فلسفه اخلاق در قرن بیستم، ابوالقاسم فنایی، قم: بوستان کتاب.
5. Begam, Hasna (2006), “Moore on goodness and the naturalistic fallacy” Australasian Journal of philosophy, 57.
6. Frankena. W. K (1938), “The Naturalistic Fallacy,” Mind, 48.
7. Miller, Alexander (2003), An Introduction to Contemporary Metaethics, Oxford: polity press.
8. Moore, G.E. (1942), “Reply to My Critics” in Schilpp, P. A, The Philosophy of G.E. Moore, Chicago: Northwestern University Press.
9. Robinson, Richard (1972), Definition, oxford: oxford university press.
10. Schilpp, Paul Arthur (1942),The Philosophy of G. E. Moore, Chicago: Northwestern, University Press.