TY - JOUR ID - 20947 TI - فضیلت و مسئله خطای بنیادین اسناد JO - نقد و نظر JA - JPT LA - fa SN - 1062-8952 AU - جاهد, محسن AU - کاوندی, سحر AU - صالحی, جواد AD - دانشیار گروه فلسفه دانشگاه زنجان AD - دانشیار گروه روان‌شناسی دانشگاه زنجان Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 21 IS - 81 SP - 33 EP - 54 KW - اخلاق فضیلت KW - موقعیت‌گرایی KW - کل‌گرایی KW - اوصاف درونی اخلاقی KW - هارمن KW - دوریس DO - N2 - با ظهور و بروز اخلاق فضیلت در سال‌های اخیر، بسیاری به نقاط قوت و ضعف آن پرداخته‌اند که یکی از مهم‌ترین اشکال‌های مبنایی بر این نظریه، تردید یا نفی اوصافِ درونی اخلاقی (فضایل و رذایل) است. برخی از فیلسوفان اخلاق بن‌مایه‌های این اشکال را از روان‌شناسی اجتماعی برگرفته‌اند و بر اساس آن اِسناد رفتار اخلاقی آدمی را به اوصاف درونی، از مقولۀ خطای بنیادین اِسناد دانسته‌اند. گیلبرت هارمن و جان دوریس با تکیه بر پاره‌ای از آزمایش‌ها در حوزه روان‌شناسی اجتماعی، همچون آزمایش میلگرام، سامری نیکوکار و زندان زیمباردو منکر وجود اوصاف اخلاقی درونی شده و معتقدند ابتنای یک نظریه اخلاقی بر چنین اوصافی خطاست و از این‌رو، اخلاق فضیلت نظریه هنجاری مناسبی نخواهد بود. قائلان به اخلاق فضیلت پاسخ‌های سلبی و ایجابی متعددی را بیان کرده‌اند که به گمان مؤلفان پاسخ مبتنی بر کمیابی مناسب‌ترین پاسخ به اشکال یاد شده است. در این مقاله پس از طرح و تبیین مسئله، به نقد و بررسی آنها خواهیم پرداخت. UR - https://jpt.isca.ac.ir/article_20947.html L1 - https://jpt.isca.ac.ir/article_20947_5fd24fa9d3dd6f43f419994da084b58e.pdf ER -